Ook al bestaan we sinds 1651, onze waarden blijken tijdloos. Nog steeds zetten we ons in voor mensen die in hun leven niet alle kansen krijgen. Simpelweg omdat ze een stuk minder geld hebben dan anderen. Voor hen willen wij er ook in de toekomst zijn.
Sint Laurensfonds is 372 jaar geleden opgericht, onder de naam ‘Gemeene Armen Borse’. Destijds zetten wij ons speciaal in voor arme katholieken in Rotterdam. In 1857 kreeg deze de naam R.K. Parochiaal Armbestuur van Rotterdam. Na een ingrijpende reorganisatie in 1894 richtte het Armbestuur zich alleen nog op het in stand houden van ‘weeshuizen, oude-armenhuizen en armenscholen’. Tegenwoordig richt Sint Laurensfonds zich voornamelijk op jeugd/ jongeren en ouderen.
Na de Tweede Wereldoorlog veranderde veel. Zo ook in de armenzorg, het katholiek onderwijs en de jeugd- en ouderenzorg. De overheid nam steeds meer zorgtaken over en financierde deze ook. Het Armenbestuur kreeg in 1966 een nieuwe vorm en heette vanaf toen Sint Laurensinstituut. De christelijk naastenliefde, ook wel verwoord als Charitas, is de basis van waaruit Sint Laurensfonds Rotterdammers die in financiële of materiële nood verkeren, ondersteunt. In 2009 kregen we onze huidige naam: Sint Laurensfonds.
Sint Laurentius is de beschermheilige van Rotterdam en de naamgever van vele instellingen in onze stad.
Waarom Sint Laurens?
Ons fonds ontleent zijn naam aan Sint Laurens. Hij werd ook wel Sint Laurentius genoemd. Deze hoge geestelijke (diaken) uit het begin van de christelijke kerk is de beschermheilige van de armen. Ook is hij de beschermheer (patroon) van de stad Rotterdam. Hij is naamgever van de Grote Kerk of Sint Laurenskerk in Rotterdam.
Sint Laurens stierf in 258 na Christus. Dit gebeurde toen hij diaken in Rome was en zonder enige vorm van proces ter dood werd veroordeeld. De Romeinse keizer Valerianus had het gemunt op geestelijken die geen afstand wilden doen van hun geloofsovertuiging. Sint Laurens was één van hen.
Het verhaal rondom Laurens: De schatten van de kerk
De Romeinse keizer vermoedde dat de Kerk schatrijk moest zijn. Hij zag immers wat de hogere geestelijken (diakens) allemaal aan de armen gaven. De keizer liet Laurens arresteren en vroeg hem waar deze schatten zich precies bevonden. Laurens maakte de keizer duidelijk dat er geen schatten waren. De keizer hield echter vol en dwong hem alle schatten van de Kerk op het Forum bijeen te brengen.
Op de afgesproken dag was Laurens op het Forum, vergezeld van een grote groep arme mensen. Met een brede armzwaai zei hij tegen de keizer: ‘Daar hebt u de schatten van de kerk.’ Waarop de keizer Laurens tot de marteldood veroordeelde.
Volgens de overlevering stierf Laurens de marteldood door verbranding, waarbij hij lag vastgebonden op een ijzeren rooster. Vandaar dat Laurens vaak wordt afgebeeld met zo’n rooster. Er zijn ook tal van afbeeldingen waarop Laurens te zien is als diaken. Je ziet hem hier het vermogen van de kerk uitdelen aan armen en zieken. Dat is wat we als Sint Laurensfonds ook nu nog doen.
Lees ook het stripverhaal over de laatste dagen van Laurens.
Senioren wonen steeds langer zelfstandig thuis. Voor een grote groep is dat geen probleem.
Op de hoogte blijven van ontwikkelingen en bijeenkomsten? Meld je aan voor onze nieuwsbrief!
T 010-3037550
info@sintlaurensfonds.nl
Sint Laurensfonds
Mathenesserlaan 305-B
3021 HK Rotterdam
Kamer van Koophandel:
74903160
