Sint Laurensfonds ontleent zijn naam aan Sint Laurens, ook wel genoemd Laurentius. Deze diaken uit het begin van de christelijke kerk is de beschermheilige van de armen en de patroon van Rotterdam. Hij is naamgever van de Grote of Sint Laurenskerk in Rotterdam.
Laurens, diaken in Rome, stierf in 258 na Christus, nadat hij zonder enige vorm van proces ter dood was veroordeeld door de Romeinse keizer Valerianus. Die had het gemunt op geestelijken die geen afstand wilden doen van hun geloofsovertuiging.
Tegen deze achtergrond heeft de volgende legende zich kunnen vormen. De Romeinse keizer leefde in de veronderstelling dat de Kerk schatrijk moest zijn, gezien de royale hand waarmee de diakenen de armen bedeelden. De keizer liet Laurens arresteren en vroeg hem waar deze schatten zich precies bevonden. Laurens maakte de keizer duidelijk dat er geen schatten waren. De keizer hield echter vol en gebood hem alle schatten van de Kerk op het Forum bijeen te brengen.
Op de afgesproken dag was Laurens op het Forum, vergezeld van een grote groep armen. Met een brede armzwaai zei hij tegen de keizer: ‘Daar hebt u de schatten van de kerk.’ Waarop de keizer Laurens tot de marteldood veroordeelde.
Volgens de overlevering stierf Laurens de marteldood door verbranding, waarbij hij lag vastgebonden op een ijzeren rooster. Vandaar dat Laurens vaak wordt afgebeeld met een ijzeren rooster. Er zijn ook tal van afbeeldingen, zoals hiernaast, waarop Laurens te zien is als diaken, die het vermogen van de kerk uitdeelt aan armen en zieken.
